فهرست مطالب

09-06-2012-06-23-21-PM

به نام خدا و عرض سلام به شما دوست عزیز ، امروز باهم بخشهایی از استاندارد حسابداری شماره 12 را مرور می کنیم .

تفاوتهای بین درآمد مشمول مالیات و سود قبل از مالیات به دو گروه تفاوتهای دائمی و تفاوتهای موقتی تقسیم می شود. تفاوتهای موقتی در نهایت برگشت می شود و باعث ایجاد مالیات انتقالی می گردد، اما تفاوتهای دائم هیچگاه برگشت نمی شود و بر مالیات انتقالی موثر نیست . موضوع اصلی استاندارد حسابداری شماره 12 ، نحوه حسابداری آثار تفاوتهای موقتی است .

تفاوتهای دائمی

تفاوتهای دائمی عبارتست از تفاوتهای بین سود قبل از مالیات و د رآمد مشمول مالیات که درآینده برگشت نمی شود . درآمدهای معاف از مالیات مانند درآمد صادرات و سود اوراق مشارکت و هزینه های غیر قابل قبول ماند هزینه های مربوط به درآمدهای معاف و هزینه های غیر مرتبط با موضوع فعالیت مودی نمونه هایی از تفاوتهای دائمی می باشد.

تفاوتهای دائمی چون نه در دوره جاری و نه درآینده در محاسبه درآمد مشمول مالیات در نظر گرفته نمی شوند بر مالیات انتقالی موثر نیستند ، اما این تفاوتها در صورت سود و زیان که طبق استانداردهای حسابداری تهیه می شوند منعکس می گردند .

تفاوتهای موقتی

تقاوتهای موقتی عبارتست از تفاوتهای بین مبلغ دفتری یک دارایی یا بدهی درصورت وضعیت مالی ( ترازنامه ) و مبنای مالیاتی آن . تفاوتهای موقتی به دو گروه تفاوتهای موقتی مشمول مالیات و تفاوتهای موقتی کاهنده مالیات در آینده تقسیم می شود . به بیان دیگر تفاوت موقتی بین سود قبل از مالیات و درآمد مشمول مالیات می شود که در یک یا چند سال ایجاد و در سنوات بعد برگشت می شود .

موارد زیر نمونه هایی از تفواتهای موقتی است :

زیان کاهش ارزش موجودیها : طبق استاندارد حسابداری مازاد بهای تمام شده موجودی نسبت به مبلغ بازیافتی آن به عنوان زیان شناسایی می شود و سود قبل از مالیات را کاهش می دهد ، اما طبق مقررات مالیاتی ، زیان کاهش ارزش در محاسبه درآمد مشمول مالیات ، پذیرفته نمی شود . این زیان در زمان فروش موجودی مربوط در محاسبه درآمد مشمول مالیات در نظر گرفته شود.

بازخرید مرخصی : طبق استانداردهای حسابداری ، هزینه مرخصی استفاده نشده کارکنان ، هزینه آن دوره ای است که مرخصی به کارکنان تعلق می گیرد و در صورت امکان انتقال به سنوات آتی ، باید برای آن ذخیره شناسایی شود . طبق مقررات مالیاتی ، هزینه مرخصی در صورت پرداخت ، هزینه قابل قبول مالیاتی محسوب می شود.

هزینه تاسیس : این هزینه ها طبق استاندارد حسابداری در سال وقوع به عنوان هزینه دوره منظور می شود ، ما طبق مقررات مالیاتی حداکثر طی 10 سال مستهلک می شود.

هزینه استهلاک : هزینه استهلاک برای مقاصد گزارشگری مالی بر اساس الگوی مصرف منافع اقتصادی محاسبه می شود. و ممکن است در محاسبه نرخ استهلاک ملاحظاتی برای تشویق سرمایه گذاری نیز وجود داشته باشد. برای مثال مکن است یک دارایی طبق مقررات مالیاتی طی 5 سال اما طبق استاندارد حسابداری طی 10 سال مستهلک شود.

وجه مشترک تفاوتهای بالا این است که مجموع هزینه های یادشده طبق مقررات مالیاتی با استاندارد حسابداری در نهایت یکسان است . اما زمان انعکاس آن در محاسبه سود قبل از مالیات و درآمد مشمول مالیات متفاوت است . به اینگونه تفاوتها تفواتهای زمانی نیز گفته می شود . تمام تفواتهای زمانی تفاوتهای موقتی می باشند . اما همه تفاوتهای موقتی تفاوتهای زممانی نمی باشند.

سود قبل از مالیات در سه مورد زیان کاهش ارزش ، بازخرید مرخصی و هزینه های تاسیس در سال وقوع هزینه کمتر از درآمد مشمول مالیات است و در سال های بعد این قضیه برعکس می شود. اینگونه تفاوتها باعث ایجاد دارایی مالیات انتقالی می شود . اما در رابطه با هزینه استهلاک ، سود قبل از مالیات بیشتر از درآمد مشمول مالیات است . چنین تفاوتهایی باعث ایجاد بدهی مالیات انتقالی می شود.

 

منتظر مطالب دیگری از این عنوان باشید….

موفق باشید/ میثم حاجی محمدی

 

مطالب مرتبط با این پست :

علامت استاندارد نشانه مرغوبیت کالاست 

پر بحث ترین مقالات مرتبط

دیگر مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شروع نامنویسی دوره حضوری آنلاین ۳۳ ام صفرتاصدمالیات ۱۴۰۲

آخرین بروزرسانی ها :

بروز ترین دوره ها :