با مقررات قانون تجارت راجع به اسناد در وجه حامل بیشتر آشنا شوید

 به نام خدا و سلام به شما کاربران محترم ، در این بخش قصد دارم  در رابطه با اسناد در وجه حامل و قوانین و نکته  های مربوط به آن چند نکته را برای شما بیان کنم . آشنایی با این موضوع به شما کمک می کند که بتوانید در شرایط و مشکلات پیش آمده بخوبی تصمیم گیری کنید و بهترین و مطمئن ترین روش را اجرا نمایید.

ماده 320 قانون تجارت اینطور مقرر می کند: دارنده هر سند در وجه حامل مالک و برای مطالبه آن دارای حق می باشد ، مگر خلاف این موضوع به اثبات برسد . در صورتی که مقامات صلاحیتدار قضایی یا پلیس تادیه وجه آن سند را منع کند ، یعنی وصول آن را ممانعت نماید ، پس از اثبات وصول وجه سند ، مبلغ وصول شده به شخص ثالثی که متعلق به او است، می رسد. و در ماده 321 قانون تجارت اضافه می کند : جز در مواردی که حکم باطل شدن سند صادر شده باشد، تنها صادر کننده سند در وجه حامل در ازای دریافت خود سند مکلف به وصول آن است.

پیشنهاد میشود بخوانید: تا چه حد با وظایف پلیس امنیت اقتصادی آشنا هستید؟

از این جملات اینطور می توان نتیجه گیری کرد که طبق قانون تجارت اسناد در وجه حامل مال منقول محسوب می شوند و تصرف دلیل مالکیت آنهاست و در موقع انتقال عین سند باید تسلیم به خریدار گردد. کسی که وجه سند را بدون دریافت آن پرداخت کند، در مقابل شخص دیگری که سند را ارائه دهد، مسئول است، زیرا سند در وجه حامل با قبض قابل واگذاری بوده و فقط دارنده آن می تواند سند را معامله کند یا در صورتی که سررسید پرداخت آن رسیده باشد، مبلغ آن را مطالبه نماید .

قسمت آخر ماده 320 مخصوص به مواردی است که نسبت به دارنده آن سند دعوایی اقامه شده باشد و مالکیت او مورد تردید قر ار گرفته باشد که در این صورت مدیون سند باید منتظر تصمیم مقامات صالحه باشد تا مالک سند مشخص گردد.

امیدوارم تا حدی با مقررات قانون تجارت آشنا شده باشید، در بخش های بعدی چند نکته دیگر در رابطه با گم شدن سند در وجه حامل ارائه خواهد شد.

موفق وپیروز باشید .